Kyley Bakker pakte bijna vier jaar geleden voor het eerst bewust een camera vast en inmiddels heeft ze haar eerste expositie geopend. Het gaat snel. Heel snel. Ze volgde bij Fotoschool Keistad een basiscursus en een tijdje later de Jaaropleiding. Nu wil ze het liefst met een bekende portretfotograaf meelopen om het vak nog beter onder de knie te krijgen. Kyley wil met haar foto’s verhalen doorvertellen. “Iedereen verdient een podium.”
Misschien toch liever Journalistiek
Je kunt Kyley vier dagen per week bij een reisbureau vinden. De andere drie dagen zijn voor de fotografie. Ze heeft HBO-toerisme gestudeerd en is daarna aan het werk gegaan bij een specialist in reizen naar Australië en Nieuw-Zeeland. “Misschien had ik eigenlijk wel liever Journalistiek gedaan. Ik wil mijn hele leven al bijzondere verhalen vertellen. Het is bijvoorbeeld fascinerend om te zien hoeveel ellende sommige mensen doormaken, terwijl ze voor de buitenwereld toch vrolijk zijn en blijven lachen. Ik wil dat proberen te begrijpen en dan weer doorgeven aan anderen. Dat is nu gelukt in m’n eerste echte expositie.” Kyley is zichtbaar trots.
Kyley: “Rob was een ALS-patient. Het is één van de acht portretten die ik gebruikte voor het afstudeerproject van de Fotoschool. De serie wordt tot 16 november 2016 geëxposeerd bij Frame.de.galerie”.
Serie van acht wordt uitgebreid
De fototentoonstelling is tot 16 november te zien bij ‘Frame.de.galerie’ in Amersfoort. Het zijn acht portretten van ongeneeslijk zieke mensen. De foto’s zijn afgedrukt in zwart-wit. Bij ieder portret hangt een iPod waarop je een interview kunt beluisteren met de persoon op de foto. De serie is nog lang niet af. Als het aan Kyley ligt komen er nog veel portretten bij. Ze zegt: “Ik blijf op zoek naar mensen die over de laatste periode van het leven kunnen vertellen. Fotografie, een geschreven tekst, of een geluidsopname zijn blijvend. Je legt iets vast voor de eeuwigheid. Dat is voor mij de drijfveer. Ik kan mensen en herinneringen moeilijk los laten.”
Niet alles is rozengeur en maneschijn
Er hangt een onbestemde somberheid om de uitspraken van Kyley. Het is niet wat je verwacht te horen van een leuke, vrolijke, 26-jarige fotograaf. Ze vertelt: “Mijn leven is niet altijd over rozen gegaan. Ik praat er zelf inmiddels heel open over, maar ik zie om me heen dat veel mensen hun verhalen niet kwijt kunnen. Ik wil graag naar die mensen luisteren en ze een stem of een gezicht geven.”
Kyley: “Jeanette heb ik gefotografeerd bij de Viore Vrouwen-verwen-dag. Dat is een centrum voor mensen die leven met kanker. Dit was de eerste keer dat zij sinds haar ziekte weer foto’s liet maken. Prachtige vrouw, al zeg ik het zelf, en die blik in haar spreekt boekdelen”.
Professionele fotografie proeven
Kyley heeft veel gehad aan de Jaaropleiding van de Fotoschool. “Die serie van acht is tijdens het studiejaar ontstaan. Het is mijn portfolio dat ik aan het eind van de opleiding heb gepresenteerd. Dat was een stok achter de deur, anders was het er misschien nooit van gekomen. Ik heb mezelf ook beter leren kennen als fotograaf. Je kunt een jaar lang proeven hoe het is om dat vak uit te oefenen. Daar horen lessen over cameratechniek bij, maar ook over de commerciële kant van het werk en -heel belangrijk- over de ontwikkeling van je eigen stijl. Ik weet nu wat ik mooi vind en in welke richting ik verder wil groeien.”
Kijktip voor andere portretten op de website van Kyley!